Δοξολογία για την Πρωτοχρονιά τέλεσε ο Αγιώτατος Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών κ. Κύριλλος, στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος της Μόσχας.
Στην δοξολογία συμμετείχε πλειάδα Αρχιερέων και Κληρικών της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ο Πατριάρχης Μόσχας στην ομιλία του, μεταξύ άλλων τόνισε: «Μέχρι την ολοκλήρωση του έτους 2010 μας έχουν μείνει μερικές ώρες και θα εισέλθουμε στον νέο ενιαυτό της χρηστότητας του Θεού. Σύμφωνα με την καθιερωμένη από την Εκκλησία παράδοση τελούμε ιδιαίτερη δοξολογία. Ευχαριστούμε τον Κύριο για το απερχόμενο έτος και προσευχόμαστε σε Αυτόν για την επικείμενη μας πορεία.»
«Το απερχόμενο έτος δεν ήταν εύκολο ούτε για τη χώρα, αλλά ούτε και για τον υπόλοιπο κόσμο. Η χώρα μας διήλθε δια πολλών δοκιμασιών, οι οποίες οφείλοντο στις θεομηνίες, δηλαδή στις πυρκαγιές και πλημμύρες, αντιμετωπίσαμε οικονομικές δυσκολίες. Όλοι θυμούνται τα θλιβερά γεγονότα του Δεκεμβρίου στη Μόσχα», πρόσθεσε ο Πατριάρχης Μόσχας κ. Κύριλλος.
Εν συνεχεία, ο κ. Κύριλλος υπογράμμισε: «Και ταυτόχρονα το απερχόμενο έτος έδωσε ευκαιρία να διαπιστώσουμε ότι η χώρα ακολουθεί την ιστορική της πορεία, ξεπερνώντας αυτές τις δυσκολίες. Και ίσως όλα θα μπορούσαν να ήταν ακόμα χειρότερα, αλλά πιστεύουμε ότι όταν οι ανθρώπινες προσπάθειες συνοδεύονται από προσευχή, τότε και ο Θεός ελεεί τους ανθρώπους».
«Εισερχόμενοι στο νέο έτος της χρηστότητας του Θεού, πρέπει να θυμόμαστε ότι μόνο αυτός ο συνδυασμός του θείου και του ανθρώπινου στοιχείου βοηθά τους ανθρώπους να ξεπερνάνε τις δυσκολίες και να προοδεύουν», ανέφερε ακόμη χαρακτηριστικά ο κ. Κύριλλος.
Αναφερόμενος για την Ρωσία, ο Πατριάρχης τόνισε: «Ας να παρακαλέσουμε τον Κύριο να δώσει ειρήνη και ευημερία στην ιστορική Ρως, την Πατρίδα μας τη Ρωσία, την Εκκλησία μας, τον λαό. Ας να παρακαλέσουμε τον Κύριο να μας ελευθερώσει από κάθε επιβουλή, συμφορά και κακό.»
«Ας Τον παρακαλέσουμε ώστε με το θείο του θέλημα να μας ενδυναμώσει να επιλύσουμε πολλά προβλήματα, να ξεπεράσουμε πολλές δυσκολίες, να τακτοποιήσουμε τη ζωή του λαού, η οποία να χαρακτηρίζεται από πνευματική, ηθική και υλική ανάπτυξη», είπε ο Πατριάρχης.
Κλείνοντας, υπογράμμισε: «Πιστεύουμε ότι ανταποκρινόμενος στην προσευχή, η οποία πηγάζει από την καθαρή καρδιά και πηγαίνει προς τον Θεό, θα μας δώσει αυτά που ζητάμε. Με αυτή την πεποίθηση και ελπίδα να προσευχηθούμε στον Κύριο παραμονή του νέου έτους 2011».
στού, ως «το πλήρωμα του τα πάντα εν πάσι πληρουμένου» (Εφεσ. 1, 23), την κατά σάρκα Περιτομήν του «πάντα δρακί περιέχοντος και εν σπαργάνοις ειληθέντος» Σωτήρος ημών και την ιεράν μνήμην του «ιεραρχίας στολαίς ηγλαϊσμένου» ουρανοφάντορος Βασιλείου του Μεγάλου, όστις «τη Εκκλησία δέδοται παρά Θεού, χαράκωμα και τείχος οχυρόν». Εορτάζομεν ημείς, τα πιστά τέκνα της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας εις την ευλογημένην γην των Πατέρων ημών, εν Φαναρίω, εις το Σεπτόν Κέντρον της Ορθοδοξίας, την ευχαριστίαν της πίστεως, της ελπίδος και της αγάπης, αισθανόμενοι ομοθυμαδόν, όπως γράφει επιφανής σύγχρονος θεολόγος, «σαν στο σπίτι μας», «παιδιά στο σπίτι του Πατέρα μας». Όντως, όπως προσθέτει άλλος σπουδαίος μύστης της ιεράς επιστήμης, «η βαθύτερη εμπειρία που έχουμε για την Εκκλησία είναι αυτή του ‘οίκου’». Είμεθα δεμένοι με την Εκκλησίαν «άμεσα, σωματικά, όπως δένεται το παιδί με τη μάνα του». Είναι «η ζωή» αυτό που συνδέει ημάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς με την Εκκλησίαν και «όχι οι ιδέες». «Γενεά πορεύεται και γενεά έρχεται» (Εκκλ. 1, 4) και όλοι ημείς, τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, φυλάσσομεν τον τόπον, ον ελάβομεν εις κληρονομίαν, τα όσια και τα ιερά του Γένους, επί των οποίων ο πανδαμάτωρ χρόνος δεν φαίνεται να έχη πραγματικήν εξουσίαν. Η αιωνιότης ευρίσκεται εκεί, όπου ο χρόνος δεν έχει και δεν ημπορεί να έχη δύναμιν. Δια τούτο δεν ισχύει δι’ ημάς το «χρόνου φείδου», αναφορικώς προς την διακονίαν και την προθυμίαν να φυλάσσωμεν τούτον τον τόπον. Βιούμεν την ζωήν ημών ως «πλήρωμα χρόνου, φυλακής και μαρτυρίας», ενδυναμούμενοι από την επαγγελίαν του Χριστού: «Και ιδού εγώ μεθ’ υμών ειμι πάσας τάς ἡμέρας, ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. 28, 20). Τό «φυλάσσειν τόν ἱερόν τόπον», τον οποίον γνωρίζομεν, επειδή ακριβῶς τον αγαπώμεν, και αγαπώμεν επειδή τον γνωρίζομεν, είναι συνυφασμένον αρρήκτως με το «φυλάσσειν τον τρόπον του βίου», την Ορθοδοξίαν, την ορθήν λατρείαν και δοξολογίαν και την ορθοπραξίαν. 
anaxoriti
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ✞ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ 