Κοκαΐνη

α. Βασική Ιστορία

Η κοκαΐνη είναι το ενεργό συστατικό του θάμνου Erythroxylon coca (ερυθρόξυλη κόκα), που μεγαλώνει στα ανατολικά υψίπεδα των Άνδεων. Αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν πως η κοκαΐνη θα πρέπει να μασιέται σε αυτές τις περιοχές από το 3000 π.Χ. Η Κόκα έγινε πρακτικά πολύ διάσημη στο Περού, αλλά απαγορεύτηκε από τους Ισπανούς Κονκισταδόρες στα 1500. Η απαγόρευση άρθηκε όταν ανακαλύφθηκε πως οι δούλοι Ίνκας δούλευαν καλύτερα και περισσότερο όταν μασούσαν κόκα. Επειδή συνήθως τα φύλλα της Κόκας δεν επιβίωναν του ταξιδιού κατά το πλου του Ατλαντικού, η κόκα δεν απέκτησε φήμη στην Ευρώπη. Αυτή η κατάσταση άλλαξε όταν το 1859 ο Niemann απομόνωσε την κοκαΐνη από τον φυτό κόκα. Η κοκαΐνη έγινε διάσημη και στον δυτικό κόσμο. Μια ποικιλία από προϊόντα, όπως ελαφριά ποτά μέχρι σταγόνες δοντιών και τσιγάρα, άρχισαν να κατασκευάζονταν στο τέλος του 19ου αιώνα. Η είσοδος της Κοκαΐνης από την μύτη διαδόθηκε τον 1905, και το 1914 η Harrison Narcotic Act πέρασε στην Αμερική, πρακτικά απαγορεύοντας την κοκαΐνη. Η δημοτικότητα της Κοκαΐνης κατά την διάρκεια αυτού του διαστήματος μειώθηκε, μέχρι το 1970 όταν η διαδικασία της freebasing κοκαΐνης

Ναρκωτικές ουσίες στις αρχαίες εθνικές θρησκείες

Η εύρεση ναρκωτικών ουσιών στις Αιγυπτιακές μούμιες, και ιδιαίτερα της Αμερικανικής κόκας, είναι μια σοβαρή ένδειξη εμπορικής σχέσης Ν. Αμερικής και Αιγύπτου. Όμως «υπερτεχνολογικές» νεοπαγανιστικές υποθέσεις δεν αποτελούν τον μονόδρομο της ερμηνείας μια τέτοιας πιθανής σχέσης.

Αριστερά & Μέσο Αριστερά: Ο καθηγητής της ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Μεξικού Σαντιάγκο Τζένοβς, απέδειξε ότι τα υπερατλαντικά ταξίδια την εποχή των Ολμέκ τουλάχιστον από τεχνική άποψη, ήταν δυνατά. (Πηγή: Ατλαντίδα, Το χαμένο Βασίλειο, Narration: Lance Henriksen, Executive Producers: Denis Donovan and Lisa Hutchison, Produced and Directed by Lisa Hutchison, Writers: Kevin Kenney and David Katzner, Editor: Ken Paonessa, Produced by Of Like Mind Productions © 2004

Έκσταση Ναρκωτικά

Έκσταση,-εως (η)· το εξίστασθαι εκ της οικείας θέσεως, όταν ο νους είτε ένεκα θαυμασμού, είτε ένεκα φόβου οιονεί αποκινείται από της θέσεως του, θάμβος, κατάπληξις : «περιήλθε σε έκσταση», «ο θαυμασμός του ουδόλως διέφερε της εκστάσεως»»|| «έκσταση φρενών, – λογισμού» σταμάτημα της σκέψεως ένεκα αιφνίδιου τινός γεγονότος.

Φιλοσοφία: Έκσταση καλείται η δι’ αποχωρισμού από του αισθητού κόσμου και από πάσης γνώσεως εκ των αισθήσεων πηγαζούσης, ακόμη δε διά πλήρους εξαφανίσεως της ιδίας προσωπικότητας και εκμηδενίσεως και διαλύσεως του αυτοσυναισθήματος στην άπειρη ουσία του σύμπαντος, ένωση του ανθρώπου μετά του θεού μέχρι συνταυτίσεως μετ’ αυτού, η οποία αποτελεί, κατά την φιλοσοφία του Πλωτίνου και κατ’ άλλα μυστικά συστήματα το υπέρτατον αγαθόν και την υπέρτατη αρετή. Ο πυρήνας της περί εκστάσεως σχετικής διδασκαλίας απαντή ήδη στον βραχμανισμό, παρά Πλάτωνα και Αριστοτέλη, άλλα διαμορφώθηκε το πρώτον υπό του Φίλωνος και του Πλωτίνου.

Η φιλοσοφία παραδέχεται την έκσταση, άλλα δεν διαβλέπει σε αυτή ειμή καθαρώς φυσιολογικά φαινόμενα, ιδία δε ασυνείδητα ή υποσυνείδητα τοιαύτα, διό και δεν εννοεί την έκσταση και εν πολλοίς την παρερμηνεύει. Τουναντίον διά τους μυστικιστές η έκσταση είναι καθαρώς ψυχικό φαινόμενο, κατάστασης πνευματική, διά σωματικών επιδράσεων επερχόμενη, εθελουσία και ενσυνείδητος, αποκτώμενη κατά βούληση δια της χρήσεως ασκητικών μέσων.

Εξαρτημένος μια φορά εξαρτημένος για πάντα;

Απάντηση:
Η εξάρτηση μπορεί να ποικίλει όσον αφορά την ένταση. Δεν γίνεσαι εξαρτημένος από τη μία μέρα στην άλλη. Το να εξαρτηθείς από μια ουσία είναι μια διαδικασία που μπορεί να πάρει πολλά χρόνια. Κάποιες φορές οι άνθρωποι λαμβάνουν μέτρα έγκαιρα. Μειώνουν τη χρήση ή τη διακόπτουν. Άλλοι θα τη συνεχίσουν μέχρι το τέλος.

Στην περίπτωση λιγότερο σοβαρών τύπων εξάρτησης, η εξάρτηση είναι μια προσωρινή διαταραχή και η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει πολύ. Στην περίπτωση πιο σοβαρών εξαρτήσεων, η διαταραχή έχει έναν πιο μακροχρόνιο χαρακτήρα. Ο στόχος της θεραπείας θα είναι να διακοπεί η χρήση. Οι περιπτώσεις πιο σοβαρών εξαρτήσεων συχνά υποδηλώνουν ότι υπάρχει ένα μακρύ ιστορικό χρήσης και πολλά οργανικά και κοινωνικά προβλήματα που τη συνοδεύουν. Η εξάρτηση από αλκοόλ, για παράδειγμα, συχνά καταδεικνύει ότι ο εγκέφαλος έχει πάθει ζημιά με έναν τέτοιο τρόπο που ο εθισμένος δεν μπορεί πλέον να αντισταθεί στην σφοδρή επιθυμία να πιει. Ωστόσο, «εξαρτημένος μια φορά, εξαρτημένος για πάντα» σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι μια εξάρτηση δε μπορεί να θεραπευτεί ή να ξεπεραστεί. Το πρόβλημα είναι ότι οι εξαρτημένοι άνθρωποι συχνά βγάζουν αυτό το συμπέρασμα. Λένε: «Δε μπορώ να βοηθηθώ», «Αυτό είναι μέσα μου» ή «Δεν μπορώ να το ξεπεράσω». Επίσης η οικογένεια και οι άλλοι άνθρωποι που βρίσκονται κοντά στον εξαρτημένο συχνά οδηγούνται σ αυτό το συμπέρασμα. Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν το εξαρτημένο άτομο αρχίζει πάλι να κάνει χρήση ουσιών, να πίνει ή να παίζει (χαρτιά, τυχερά παιχνίδια) μετά από μια περίοδο διακοπής. Το γεγονός αυτό δημιουργεί ένα αίσθημα αποθάρρυνσης, το οποίο έχει οπωσδήποτε αρνητική επίδραση. Μπορεί να αποτελέσει το λόγο για να συνεχίσει ο εθισμένος να πίνει και να μην αναζητήσει βοήθεια.

Είναι πολύ σημαντικό να δει κανείς πως ο εξαρτημένος και οι δικοί του άνθρωποι αντιδρούν στην υποτροπή. Αντί να αποθαρρύνεται, είναι καλύτερο να ανακαλύψει τι μπορεί να μάθει από μια υποτροπή. Μπορεί να προσδιορίσει κάτω από ποιες περιστάσεις συνέβη η υποτροπή και πως μπορεί να αντισταθεί καλύτερα στο αλκοόλ, τα ναρκωτικά ή τη χαρτοπαιξία την επόμενη φορά που θα υποτροπιάσει. Ένας εξαρτημένος πρέπει να κατανοήσει ότι το να φτάσει στο σημείο να εξαρτηθεί από κάτι είναι μια διαδικασία, παρόμοια με αυτή του να απαλλαγεί από την εξάρτηση. Το να διακόψει την «συνήθεια» σημαίνει ότι υπάρχει επίσης η πιθανότητα απαλλαγής απ αυτήν.

Ποιοί κάνουν χρήση ναρκωτικών και γιατί;

Απάντηση:
Δεν υπάρχει κανένα ναρκωτικό που σε καθιστά εξαρτημένο ακούσια, αν και κάποια ουσία μπορεί να προκαλεί μεγαλύτερη εξάρτηση από κάποια άλλη. Πρώτα απ’ όλα η χρήση ναρκωτικών είναι μια επιλογή του χρήστη, αλλά φυσικά υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις. Η χρήση ορισμένων ουσιών μπορεί να είναι παράνομη. Το τι είναι παράνομο ποικίλει από χώρα σε χώρα. Κάποιος μπορεί να λαμβάνει κάποια ναρκωτική ουσία με εντολή γιατρού, πιθανώς χωρίς την κατάλληλη προειδοποίηση σχετικά με τους κινδύνους εξάρτησης. Συχνά ο χρήστης είναι απληροφόρητος επειδή δεν γνωρίζει αρκετά σχετικά με τα χαρακτηριστικά και τους κινδύνους των ναρκωτικών, ειδικά όταν κάποιος κάνει χρήση για πρώτη φορά. Πολλοί άνθρωποι παίρνουν ναρκωτικά όταν είναι νέοι, για παράδειγμα για να κάνουν παρέα σε άλλους, για να δίνουν την εντύπωση του «σκληρού τύπου», για να ικανοποιήσουν την περιέργειά τους, για να ξεφύγουν από την πλήξη, ή ακόμα και για να θεωρούνται μοντέρνοι. Το εάν κάποιος θα συνεχίσει να κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών εξαρτάται από το περιβάλλον, αλλά επίσης και από το ίδιο το άτομο. Η αποδοχή ή η απόρριψη από το περιβάλλον του χρήστη, ειδικά από τους φίλους, μπορεί να επηρεάσει σημαντικά, χωρίς να σημαίνει πάντα ότι το εξαρτημένο άτομο θα σταματήσει την χρήση. Μπορεί ακόμα να οδηγήσει κάποιον στο να αναζητήσει ένα άλλο περιβάλλον όπου η χρήση ναρκωτικών είναι περισσότερο αποδεκτή. Ένας άλλος λόγος για να συνεχίσει κάποιος τη χρήση ναρκωτικών είναι η εμπειρία που έχει οτι η συγκεκριμένη ουσία τον βοηθάει να ξεπεράσει ή να ξεχάσει συγκεκριμένα προβλήματα όπως ντροπή ή φόβος. Εάν κάποιος συνεχίζει τη χρήση ναρκωτικών γι’ αυτό το λόγο, αυτό μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνο, επειδή σύντομα τα ναρκωτικά θα χρησιμοποιούνται με μεγάλη συχνότητα, και έτσι θα εγκατασταθεί σιγά σιγά μια εξάρτηση.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι από τη χρήση ηρωίνης;

Απάντηση:
Εκτός από την σωματική και ψυχολογική εξάρτηση η χρήση της ηρωίνης ενέχει τους ακόλουθους κινδύνους:

Η υπερδοσολογία συχνά είναι θανατηφόρα εξαιτίας της αργής αναπνευστικής ανεπάρκειας που μπορεί να προκαλέσει. Υπερδοσολογία μπορεί να προκληθεί από τη λήψη μεγάλης ποσότητας ηρωίνης σε μία δόση, από τη λήψη της ίδιας δόσης που έπαιρνες πάντα αλλά μετά από μια περίοδο αποχής, από τη λήψη ηρωίνης που είναι ασυνήθιστα ανόθευτη.

Φλεγμονή και λοιμώξεις εξαιτίας της απρόσεκτης χρήσης της ένεσης

Αποτυχία του χρήστη να ανακαλύψει παθήσεις που πιθανόν έχει επειδή η ηρωίνη καταπνίγει (συγκαλύπτει) τον πόνο.

Μη κανονικός έμμηνος κύκλος ο οποίος μπορεί ακόμα και να απουσιάσει τελείως.

Στερητικά συμπτώματα σε νεογέννητα μωρά εξαιτίας του εθισμού της μητέρας.

Μερικές φορές θανατηφόρες συνέπειες όταν γίνεται χρήση ηρωίνης σε συνδυασμό με άλλα ναρκωτικά. Οι συνέπειες μπορούν να επιδεινωθούν και να οδηγήσουν σε θάνατο.